หมายเหตุจาก 4 วันเกิดในต่างประเทศ

เกี่ยวกับการวัดเวลาโดยการจำสถานที่

กรกฎาคม 2549 ไฮเดลเบิร์กเยอรมนี

ฉันตื่นขึ้นมาคนเดียวในอพาร์ตเมนต์ เพื่อนร่วมห้องชาวเยอรมันของฉันหายไปแล้ว เธอไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของฉัน

เราเข้ากันได้ดี แต่เธอแทบไม่ได้คุยกับกาแฟหรือมีส่วนร่วมในใจขณะทำอาหาร ทุกคืนฉันได้ยินเธอคนเดียวในห้องของเธอดูซิมป์สันส์ ต่อมาในเย็นวันนั้นขณะที่ก้อนหินของปราสาทเปลี่ยนสีไปตามดวงอาทิตย์ฉันสารภาพว่าฉันสนุกกับการเลือกโทรทัศน์ของเธอบอกกับเพื่อน ๆ ว่าถ้าเพื่อนร่วมห้องของฉันต้องการเห็นคนอเมริกันที่ผิดปกติเธอก็ควรจะออกมาในครัว

จักรยานที่ถูกทิ้งของเราก่อตัวเป็นวงแหวนรอบตัวเราในขณะที่เราเลือกเศษหญ้าริมฝั่ง Neckar ทำให้หงุดหงิดกับเอกสารและข้อสอบ ในช่วงฤดูร้อนร่มเงาริมแม่น้ำดึงเราออกจากความร้อนระอุของอพาร์ทเมนต์นักเรียนขนาดเล็กและห้องครัวที่ไม่มีหน้าต่าง

ฮันนาห์พลิกไฟล์ Bratwürste บนตะแกรงฉันดึงไฟล์ Brötchen จากถุงกระดาษ ลูกฟุตบอลกระเด้งเข้ามาในวงของเราทำให้เบียร์เสียไป เราโยนมันกลับไปที่นักเรียนที่ขอโทษและโบกมือให้เขา เอนชึลดิกุง.

ตลอดส่วนนี้ของ Neckar นักเรียนจะรวมตัวกันเป็นครึ่งวงกลมรอบ ๆ เตาย่างแบบพกพา คุยกันอย่างเกียจคร้านลอกฉลากออกจากขวดเบียร์เรากดนิ้วเท้าลงไปบนพื้นหญ้าและดูมันกลับมา ขณะที่ฉันพยายามเปิดเบียร์ด้วยไฟแช็กถุงอวบอ้วนของ“ Rocky Mountain Campfire Marshmallows” ก็ตกลงมาที่เท้าของฉันตามด้วยช็อกโกแลต Milka และคุกกี้ไลบนิซสีเหลือง

ไม่กี่สัปดาห์ก่อนหน้านี้ในช่วงเย็นที่เหมือนกับวันนี้ Axel ถามว่าฉันคิดถึงอะไรจากบ้าน ฉันใช้ไม้จิ้มไปที่ถ่านที่ลุกเป็นไฟแล้วเริ่มเที่ยวเตร่เกี่ยวกับ s'mores พวกเขาจำได้ ฮันนาห์พบมาร์ชเมลโลว์มีคนพูด มันเป็นความคิดของเธอ จากนั้นทุกคนก็เริ่มร้องเพลง "สุขสันต์วันเกิด" เป็นภาษาอังกฤษเพื่อให้สำเนียงภาษาเยอรมันของพวกเขาคลาดเคลื่อน "th" และฉันก็อายที่ให้ความสนใจ แต่ยิ้มให้กับคำอวยพร "วันเกิด"

ฉันไม่คิดว่าจะมีใครจำได้

กรกฎาคม 2552 เทลอาวีฟอิสราเอล

“ พรุ่งนี้เป็นวันเกิดของคุณ?!” Wafa กรีดร้องบนคอมพิวเตอร์ของเธอ ผมสั้นชุดสีแดงรัดรูปและไม่สามารถแสดงตัวได้ตรงเวลาเธอเพิ่งได้รับใบอนุญาตให้เดินทางเข้าไปในอิสราเอล เธอเป็นผู้บังคับบัญชาวันเกิดของฉัน

“ เราจะไปที่เทลอาวีฟ เราจะไปที่ชายหาด ฉันควรจะกลับมาที่จุดตรวจก่อนวันที่ 6 …หรืออาจจะ 9 …หรือ 6 ฉันไม่รู้”

เธอยังคงพูดพล่อย ๆ เธอลุกขึ้นมาชงกาแฟเพราะอินเทอร์เน็ตใช้งานไม่ได้และไม่มีอะไรให้ทำ ด้านนอกหน้าต่างสำนักงานเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เดินไปตามถนนที่พังยับเยินจับมือแม่ของเธอ วาฟาเกาะศีรษะของเธอกลับเข้าไป“ คุณต้องการน้ำตาลไหม”

แคโรลีนเพื่อนร่วมงานชาวฝรั่งเศสของฉันยิ้มให้ฉันอย่างเห็นอกเห็นใจ ฉันตั้งใจที่จะมีช่วงเวลาที่ดีแม้ว่าวาฟาจะบ้าคลั่งและแฟนหนุ่มชาวเยอรมันที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน

เมื่อพวกเขาวางฉันลงวาฟาก็กอดฉัน“ สุขสันต์วันเกิด!” จากนั้นเธอก็ยื่นใบเสร็จค่าเค้กให้ฉัน

เช้าวันเกิดของฉันเรายืนอยู่ที่มุมหนึ่งใน Beit Sahour เพื่อรอ Wafa ตอนนี้เป็นเวลา 11 แล้วเราจะไม่ไปเทลอาวีฟก่อน 13.00 น. โทรศัพท์ของแคโรลีนส่งเสียงดังส่งสัญญาณข้อความ มันคือ Wafa เธอบอกว่าเธอทำงานสาย แคโรลีนถอนหายใจ อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมาวาฟาปรากฏขึ้นพร้อมกับยิ้มและสวยงาม คำแก้ตัวของเธอคำโกหกอย่างโจ่งแจ้งกำลังหมดแรงที่จะคลี่คลาย

เมื่อเราไปถึงเทลอาวีฟให้ค้นหาร้านอาหารทะเล ในจาฟฟาใกล้ท่าเรือเราสั่งซื้อแผ่นเสียงที่แพงและเสื่อมคุณภาพที่สุด ปลาหมึกทอดกุ้งปลาและปูวางซ้อนกันระหว่างมะนาวบนถาดเงิน ฉันเลือกที่เตียงผักกาดมองออกไปที่ทะเล

น้ำอุ่นอย่างไม่สบายตัว เจ้าหน้าที่ช่วยชีวิตตะโกนเสียงนักท่องเที่ยวที่ลอยคออยู่กลางคลื่น กังวลเกี่ยวกับการกลับไปที่จุดตรวจตรงเวลาเราออกเกือบทันทีที่เรามาถึง

ย้อนกลับไปในเบ ธ เลเฮมวาฟาบอกให้คนขับพาเราไปที่คลับ เขารู้จักสถานที่แห่งหนึ่งเขาพูดและพาเราไปยังส่วนที่ไม่คุ้นเคยของเมือง แคโรลีนได้ประกันตัวแล้ว ฉันหวังว่าฉันจะมีเกินไป สถานที่นั้นเป็นม้านั่งเตี้ย ๆ และมุมมืด ลูกบอลดิสโก้หมุนจากเพดาน เราสั่ง Narghile. มีคนนำอาหารที่ฉันไม่ได้สั่งตามด้วยเค้ก

วาฟาในกระโปรงพลีทสั้นเต้นกับแฟน ฉันนั่งอยู่ที่มุมห้องพยายามที่จะไม่สบตากับคนขับรถของเราที่เปลี่ยนจากผู้ชายหน้าตาดีไม่ถ่อมตัวมาเป็นขี้เรื้อน ในตอนท้ายของคืนชายสี่คนมารับฉันบนเก้าอี้และเต้นรำไปรอบ ๆ ห้องตามเพลง“ สุขสันต์วันเกิด” แบบเทคโน ไม่มีอะไรค้างคาและฉันไม่สามารถหยุดเสียงหัวเราะที่บ้าคลั่งของฉันได้

เมื่อพวกเขาวางฉันลงวาฟาก็กอดฉัน“ สุขสันต์วันเกิด!” จากนั้นเธอก็ยื่นใบเสร็จค่าเค้กให้ฉัน

กรกฎาคม 2010 French Alps

Paige ดึงขึ้นมาด้านล่างอพาร์ตเมนต์ของฉัน เมื่อฉันเห็นรถสีแดงคันเล็ก ๆ จากหน้าต่างฉันคว้ากระเป๋าและกระแทกประตูด้านหลังฉัน ภายในไม่กี่นาทีเรากำลังหนีจากเจนีวารอให้ Grenoble เข้ามาดู เราแวะที่ปั๊มน้ำมันระหว่างทางพยักหน้าให้กันอย่างสนใจถังขยะของวอลนัทซึ่งเป็นสัญญาณว่าเราใกล้จะถึงแล้ว

ในที่สุดฉันก็ทำงานหนักขึ้นเพื่อบอกสาว ๆ ว่าวันเกิดของฉัน ฉันเจ็บปวดที่ต้องบอกใครสักคน เขาลืม ฉันรอให้เขาจำได้ แต่เขาไม่ทำ Paige วางมือลงบนพวงมาลัยและมองฉันในกระจกมองหลัง “ สุขสันต์วันเกิดนิกกี้!”

เมื่อเราเห็น Bastille โผล่ขึ้นมาจากฝั่งIsèreให้เลี้ยวซ้าย เราขับรถผ่าน Vizille ซึ่งมีธงชาติฝรั่งเศสปักอยู่ระหว่างอาคารอพาร์ตเมนต์แขวนอยู่บนถนนแคบ ๆ ใน Bourg d’Oisans ที่เชิงเขา Alpe d’Huez นักท่องเที่ยวจำนวนมากที่ปั่นจักรยานเดินโซซัดโซเซไปตามถนนอย่างไม่สม่ำเสมอขณะที่เราค้นหาร้านขายของชำ ทันใดนั้นเราก็อยู่เหนือสิ่งอื่นใดมองลงมาจากMizoënซึ่งเราจอดรถและเริ่มเดินป่าไปยัง Refuge des Clots ซึ่งเป็นกระท่อมอัลไพน์ขนาดเล็กที่ประดับประดาด้วยธงสวดมนต์แบบทิเบต

ในมื้อค่ำคืนนั้นเราแบ่งปันไวน์หนึ่งขวดกับชายคนหนึ่งและลูกชายวัยรุ่นของเขา พวกเขามาจากปารีส พวกเขาวางแผนที่จะปีนเขาตลอดฤดูร้อนโดยแวะพักที่กระท่อมบนภูเขาแบบนี้ตลอดเส้นทาง เราพักแค่คืนเดียว หลังอาหารเย็นเราจะนอนบนที่นอนบาง ๆ โดยเขี่ยผ้าห่มขนสัตว์ขณะที่นิ้วซีดของแสงจันทร์ส่องผ่านรอยแตกในบานประตูหน้าต่าง

ในตอนเช้าเราจะพุ่งลึกเข้าไปในภูเขากระโดดลงไปในทะเลสาบอัลไพน์กิน Chèvre และขนมปังที่โต๊ะที่มีพายุฝนในกระท่อมของคนเลี้ยงแพะ ในขณะที่บ่างเป่านกหวีดเราจะนั่งเงียบ ๆ ฟังภูเขา

แต่คืนนี้ผู้ดูแลกระท่อมก้าวเข้ามาในห้องพร้อมเค้กช็อคโกแลตง่ายๆ เปลวเทียนโบกสะบัดไปมาขณะที่เธอเดินไปที่โต๊ะ ฉันพยายามจะระเบิดพวกมันออก แต่พวกมันหลอกเทียน Paige พบพวกเขาที่ร้านขายของชำใน Bourg d’Oisans เมื่อเราแวะซื้อเสบียง เธอหัวเราะแล้วเราก็เลียนิ้วและเขี่ยเทียนทีละชิ้น

กรกฎาคม 2554 เบ ธ เลเฮมเวสต์แบงก์

อินเทอร์เน็ตใช้งานไม่ได้ ฉันย้ายจากเตียงไปที่เก้าอี้แล้วกลับมาอีกครั้งสลับกันระหว่างที่นอนชื้นและเหงื่อบนเบาะพลาสติก

ร้อนเกินไปที่จะเดินไปที่ Cafe Sima’s เพื่อซื้อคัพเค้กช็อคโกแลต ฉันสามารถนั่งแท็กซี่ นั่งที่เบาะหลังโดยมีลมร้อนพัดเข้าใบหน้าของฉันดูเบ ธ เลเฮมที่สั่นไหวผ่านไปเหมือนฟลิปบุ๊ค ภาพ Staccato ของเด็กวัยรุ่นในกางเกงยีนส์รัดรูปผู้ชายนั่งอยู่นอกร้านในเก้าอี้พลาสติกหลังคาทรงแหลมสีแดงของถิ่นฐานใกล้เคียงซากแพะที่แกว่งไปมาจากตะขอเกี่ยวเนื้อ แต่ฉันไม่รู้สึกอยากแลกเปลี่ยนกับคนขับแท็กซี่โดยต้องต่อสู้ระหว่างเงิน 20 เชเขลที่เขาต้องการกับ 10 ที่ฉันจะให้

เมื่อวานนี้ฉันช่วยเคลียร์ซากปรักหักพังจากบ้านที่พังยับเยิน ไหล่ของฉันปวดมือของฉันถูกแดดเผา มันเจ็บที่จะย้าย วันนี้ฉันอายุ 28 ปีฉันกระสับกระส่ายเมื่อเทียบกับห้องนี้บนหลังคาวงกลมหมุนผ่านจานร้อนเก้าอี้แตกมีกระเป๋าเดินทางอยู่ข้างๆ

“ สุขสันต์วันเกิด” ฉันบอกตัวเองพลางดื่มเบียร์อุ่น ๆ บนท้องฟ้าของทะเลทราย

ความร้อนที่มากเกินไปทำให้อากาศเหนือเนินเขาเป็นระลอก ทุกอย่างดูเหมือนหลุดโฟกัส ฉันรู้สึกเวียนหัวและหายใจไม่ออกอยากให้ใครบางคนลุกขึ้นมาในห้องดึงมือฉันลากฉันออกจากประตู “ มันเป็นวันเกิดของคุณใส่เสื้อผ้าแล้วไปกันเถอะ”

เสียงเรียกร้องให้สวดมนต์ดังเข้ามาในห้องและดึงความรู้สึกสงสารตัวเอง ก keffiyeh แขวนจากตะขอเสื้อสองอัน ฉันคว้าผ้าพันคอสีชมพูที่อยู่ข้างๆโยนมันพาดไหล่ ในตอนเย็นครอบครัวจะนั่งบนชานบ้านที่หันหน้าไปทางถนน ควันหอมของก Narghile ตกลงไปในสายลม ตลาดฝั่งตรงข้ามเพิ่งเปิดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว มีคนได้รับรางวัลรถยนต์ในงานเปิดตัว รถเข็นโลหะกระจุกอยู่ใกล้ประตูอัตโนมัติ ชั้นวางมีชาเย็น Arizona และเค้ก Betty Crocker ผสมอยู่

รถดึงขึ้นข้างหลังฉัน พ่อแม่ของเพื่อน พวกเขาอยากรู้ว่าทำไมฉันถึงเดินได้และจะขี่ให้ฉันได้ไหม ฉันพยายามอธิบายว่าฉันแค่ออกไปรับอากาศบริสุทธิ์ แต่พวกเขายืนยันที่จะพาฉันกลับบ้าน เมื่อไฟท้ายของพวกเขาหายไปในความมืดแมลงสาบก็คลิกไปตามทางเท้าที่พังทลายด้านหน้าอาคารอพาร์ตเมนต์ของฉัน

อินเทอร์เน็ตยังไม่ทำงานและสิ่งเดียวในตู้เย็นของฉันคือ labneh และเบียร์ ฉันมุ่งหน้าไปที่หลังคาปล่อยให้ประตูบานใหญ่กระแทกหลังฉัน “ ห้องครัว” มีเพียงสองช้อนจานและมีดฉันจึงใช้ไฟแช็คเพื่อเปิดขวดเบียร์สีเหลืองอำพัน Taybeh มันทำให้ฉันนึกถึงเยอรมนีและค่ำคืนที่ Neckar “ สุขสันต์วันเกิด” ฉันบอกตัวเองพลางดื่มเบียร์อุ่น ๆ บนท้องฟ้าของทะเลทราย

พระเจ้าสถานที่นี้สวยงาม รู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน