พาหนะแห่งชีวิตและความตาย
We are searching data for your request:
Upon completion, a link will appear to access the found materials.
ในฐานะส่วนหนึ่งของซีรีส์ Gear as Memoir ของเรา Meghan Hicks ได้สัมผัสกับครอบครัวความตายและความมุ่งมั่นระหว่างการผจญภัยในทุรกันดารด้วยรถของเธอ
กุมภาพันธ์ 2547
เพื่อนครอบครัวคนหนึ่งในมินนิโซตาตัดพ้อฉันพักรถ Toyota 4Runner ปี 2002 สีทองและ 56,000 ไมล์ ฉันอาศัยอยู่ในเท็กซัส แต่คนของฉันชอบที่จะลดลงเหมือนกล้องปริทรรศน์ในชีวิตของฉันในตอนนี้ดังนั้นพวกเขาจึงอาสาเดินทางบนท้องถนนเพื่อส่งมอบมัน
เราพบกันที่ถนนออสตินในตัวเมืองซึ่งการขึ้นสูงอย่างเรียบเนียนทำให้ท้องฟ้าแคบลงจนกลายเป็นแถบสีน้ำเงินเหนือศีรษะ ผมของฉันยาวอย่างที่เคยเป็นมาและมันทำให้แม่ของฉันต้องจับมือฉัน
หลังจากกอดเธอพูดว่า“ พบกับโกลดี้” ฉันเข้าใจว่าประเพณีการตั้งชื่อรถยนต์ของครอบครัวเรายังคงมีอยู่
Junebug the Border Collie, มีนาคม 2548
“ ไม่มีสติกเกอร์กันชน” พ่อขยิบตา ฉันทำสัญญาแบบเดียวกันกับรถคันสุดท้ายของฉันหลังจากที่เขาบอกฉันว่า "คนบ้าหัวโบราณ" อาจฆ่าฉันได้ถ้าฉันขับรถไปรอบ ๆ โดยมีการแสดงความเอนเอียงทางการเมือง
ฉันเคารพความอึของพ่อและคิดว่าเขาอาจจะพูดถูกดังนั้นฉันจึงเก็บความคิดเห็นของฉันไว้ในตู้เย็น
งานอดิเรกที่ฉันทำร่วมกับโกลดี้คือทะเลทราย ในเวลากลางคืนเราบานสะพรั่งด้วยแผนที่สี่เหลี่ยม ในแต่ละวันเราลงจากหุบเขาสล็อตกัดเซาะหน้าผาหินปูนเพื่อเปิดถ้ำและขนจักรยานเสือภูเขาไปรอบ ๆ หมู่บ้านที่ขุด วิธีที่รถเคลื่อนที่จะช่วยให้เราเข้าถึงความลับที่ลึกที่สุดของทะเลทราย
พฤษภาคม 2548
แม่และพ่อกลับมาเยี่ยมอีกครั้งและพวกเราก็กระเด้งไปด้วยเกียร์ต่ำสุดของ Goldie Junebug Border Collie สีดำและสีขาวของฉันร้องไห้ด้วยความตื่นเต้น เธอรู้ดีว่าถนนลูกรังเช่นการผจญภัยที่ให้ผลตอบแทนนี้
ทะเลทรายเป็นพิพิธภัณฑ์ที่ไม่มีกำแพง เราพบไม้กลายเป็นหินอายุ 75 ล้านปีที่มีสีของเหล็กขึ้นสนิมและมีเรื่องตลกเกี่ยวกับไดโนเสาร์ เรามองไปที่กังหันลมอลูมิเนียมอายุ 100 ปีและยังหมุนอยู่ “ บริษัท Aeromotor” เขียนบนหางเสือเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ในเท็กซัสตะวันตก
ฉันรู้สึกถึงการลากรถอย่างกะทันหัน เราดึงขึ้นและพบว่าเสียงยางดังขึ้น ฉันเปลี่ยนแฟลตเร็วมากจนพ่อผลักไสให้ดูแล เขาอายุหกสิบฉันชอบแบบนี้มากกว่า
ความทรงจำของฉันย้อนไปถึงวันที่เขาสอนวิธีทำสิ่งนี้ที่ถนนรถแล่นในบ้านของเรา การเคลื่อนไหวกลายเป็นความทรงจำแบบท่องจำ แม่กำลังจิบไดเอทโค้กเย็น ๆ เมื่อเราปีนกลับมาในอีกไม่กี่นาทีต่อมา พ่อบอกว่า“ ผู้หญิงของคุณเปลี่ยนยางได้”
โกลดีจากไวโอมิงถึงแคลิฟอร์เนียกันยายน 2551
เมษายน 2549
แสงยามเช้าทำให้ฉันกระพริบตาและน้ำตาไหล ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ในไวโอมิงแม้ว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาฉันนอนอยู่ด้านหลังของโกลดีบนที่ดินสาธารณะนอกมิสซูลารัฐมอนทาน่า
ฉันไปที่ถนนในช่วงบ่ายวันก่อนเพื่อให้ Big Sky Country ระหว่างฉันกับอดีตของฉันซึ่งก่อนหน้านี้ในฤดูใบไม้ผลินี้เคยบอกฉันว่าเขารักฉันและจูบผู้หญิงอีกคนในวันเดียวกัน
ฉันบอกเขาว่าพอแล้วและมุ่งหน้าไปยังวันหยุดสุดสัปดาห์ของการวิ่งเทรลในเทือกเขา Bitterroot ฉันปิดโทรศัพท์มือถือด้วยความท้าทายเป็นพิเศษและเปิดหน้าต่างรถระหว่างทางปล่อยให้ลมพันกันผม
ข้อความเสียงหกข้อความดังจากแม่ของฉันเมื่อฉันเปิดโทรศัพท์ในเช้าวันนี้ ฉันไม่ฟังพวกเขา แต่เข้าใจจากจำนวนข้อความที่โลกของเราเปลี่ยนไป
ฉันนั่งอยู่บนเบาะคนขับเมื่อเธอรับสายและกรีดร้องว่า“พ่อตาย! พ่อตาย!”